Biebrzański Park Narodowy jest najmłodszym i jednocześnie największym parkiem narodowym w Polsce – istnieje od 1993 roku, a jego powierzchnia wynosi aż 60 tys. ha. Nazwa parku nawiązuje do płynącej na całej długości rezerwatu rzeki Biebrzy. Znajdują się tu rozległe tereny bagienne, torfowiska i mokradła, ale także piękne lasy – głównie olchowe. Spacerom towarzyszą niezwykłe koncerty ptaków. Dotąd stwierdzono w parku prawie 300 gatunków ptaków, a dominują wśród nich: kszyk, świergotek łąkowy i wodniczka. Naprawdę nigdy wcześniej nie słyszałam tak cudownego śpiewu ptaków! Nawet wieczorem, gdy w ciszy kładłam się spać, wciąż w głowie słyszałam ich koncerty.
To co jeszcze ważnego można o parku powiedzieć to fakt, że Biebrzański Park Narodowy jest największą w Polsce ostoją łosi – obecnie znajduje się w nim ok. 1,4 tys. osobników. Spotkanie łosia w jego naturalnym środowisku nie jest jednak łatwe, ale jeśli będziecie przestrzegać kilku zasad to – tak jak nam – powinno Wam się udać. Wszystkie wskazówki na temat poszukiwań łosia znajdziecie w poście: Jak znaleźć łosia w Biebrzańskim Parku Narodowym? Łącznie na terenie parku mieszka prawie 50 gatunków ssaków. Prócz łosia, najczęściej występują wilki, wydry i bobry.
Biebrzański Park Narodowy – czy warto go odwiedzić?
Wycieczka na Podlasie jest zawsze dobrym pomysłem, a spędzenie kilku dni w Biebrzańskim Parku Narodowym polecam wszystkim, którzy chcą się wyciszyć, zresetować, odpocząć od tłumów i miejskiego gwaru. Są to bardzo spokojne tereny, które pozwalają na 100 proc. obcowanie z naturą. Prawdziwe ukojenie dla duszy! W parku znajdziecie 7 szlaków rowerowych, 14 pieszych i jeden szlak konny. Na jego terenie znajdują się także ścieżki biegowe i edukacyjne, które lubię szczególnie. Oprócz lądowych atrakcji możliwe są widokowe loty balonem nad parkiem i spływy kajakowe na Biebrzy. Ogromna powierzchnia parku sprawia, że zawsze – nawet w szczycie sezonu – znajdą się puste miejsca i trasy spacerowe. Do parku koniecznie zabierz lornetkę i dobre, wygodne buty. Poniżej znajdziesz praktyczne informacje i moje wrażenia na temat ścieżek edukacyjnych, które udało mi się zobaczyć podczas weekendowego pobytu.
Co zobaczyć? Gdzie pójść na spacer?
Gdy wybieram się na krótki wypad do parku narodowego, zamiast długich szlaków wybieram ścieżki edukacyjne. Są to zazwyczaj najciekawsze fragmenty szlaków, więc jeśli nie mamy zbyt wiele czasu to warto skupić się właśnie na nich. W Biebrzańskim Parku Narodowym znajduje się łącznie 15 ścieżek edukacyjnych, a podczas mojej ostatniej wycieczki nad Biebrzę odwiedziłam 6 z nich. Najlepsze moim zdaniem są:
1. Wokół Fortu IV
Ścieżka rozpoczyna się przy Carskiej Drodze i mierzy łącznie nieco ponad 4 km. Trasa jest łatwa, głównie płaska. Spaceruje się w pięknej scenerii po rozległych borach sosnowych, a wokół bez przerwy słychać śpiew ptaków. Jeśli lubicie spacerować w typowo leśnym klimacie wśród drzew to ta ścieżka Wam się spodoba. Mimo, że krajobraz nie zmienia się znacząco to trasa nie jest nużąca. Po drodze można obejrzeć ruiny Fortu IV Twierdzy Osowiec – robią wrażenie pod względem wielkości, ale spora jego część porosła już roślinami. Podczas trasy można też skręcić na chwilę w stronę drewnianego pomostu z widokiem na rów fortyfikacyjny. W lesie było mało owadów, ale uważajcie na spadające z drzew szyszki! Polecam pójść ścieżką w kierunku odwrotnym niż ten sugerowany na mapie. Z każdym krokiem ciekawość ruin rośnie, a efekt jest lepszy gdy zobaczymy je pod koniec trasy.
2. Długa luka
Krótka, ale bardzo malownicza i przyjemna ścieżka. Idealna do obserwacji ptaków lub choć wysłuchania ich cudownego koncertu! Ścieżka w całości jest zbudowana z drewnianych kładek, a na jej końcu znajduje się platforma obserwacyjna z drewnianymi ławeczkami i rozległym widokiem na Bagno Ławki. Trasa liczy zaledwie 400 m i jest dość wąska. Samochód można zostawić przy Carskiej Drodze.
3. Barwik
To najbardziej dzika i różnorodna trasa ze wszystkich. Ścieżka jest dość wymagająca – często trzeba przedzierać się przez zarośla i omijać duże, błotne kałuże. Wrażenia z tej trasy były jednak najlepsze – bardzo mało ludzi, 100 proc. bliskość natury, niebywały śpiew ptaków. Co najważniejsze, na przedostatnim przystanku znajduje się wieża widokowa, z której możliwa jest obserwacja łosi w ich naturalnym środowisku. Nam udało się wypatrzyć aż dwa dorosłe łosie i jedno małego łoszaka, co było cudownym doświadczeniem i wisienką na torcie w naszej biebrzańskiej przygodzie. O tym, jak znaleźć łosia, przeczytasz tutaj. Ścieżka Barwik ma 2,5 km długości w jedną stronę, powrót odbywa się tą samą drogą.
Pozostałe trzy ścieżki, które odwiedziłam i które można rozważyć, jeśli macie więcej czasu:
4. Grobla honczarowska
Rozpoczyna się przy Carskiej Drodze i wybiega na ponad 3 km w głąb torfowiska. Na jej końcu znajduje się piękna wieża obserwacyjna z ładnymi widokami, ale sama trasa jest dość monotonna i mało ekscytująca. Minusem jest powrót tą samą, mało różnorodną, drogą. Na tej ścieżce było też najwięcej owadów (m.in. komarów), więc najlepiej ubrać pełne buty, długie spodnie i długi rękaw lub ewentualnie spryskać się jakimś specyfikiem na takie okoliczności.
5. Czerwone Bagno
Jest to ścieżka w północnej części parku, więc jeśli – tak jak ja – za bazę wypadową wybraliście Goniądz, to będziecie musieli około godziny poświęcić na dojazd do leśniczówki Grzędy. Tam znajduje się parking i rozpoczyna leśny odcinek czerwonego szlaku z Rajgrodu. Po przejściu tym szlakiem około 4 km dotrzemy do ścieżki Czerwone Bagno. Jest to 1-kilometrowa drewniana kładka, prowadząca przez las aż do granicy Czerwonego Bagna. Na końcu znajduje się platforma widokowa. Powrót na parking odbywa się tą samą leśną drogą. Jeśli macie czas i chęć to możecie iść dalej czerwonym szlakiem i zobaczyć jeszcze dwie inne ścieżki – Wydmy i Bartny Bartnik.
6. Kładka
Ścieżka znajduje się w Osowcu Twierdzy przy głównej szosie Białystok-Ełk. Ma około 2 km długości i rozpoczyna się uroczą, drewnianą kładką. Niestety bliskość szosy i hałas pędzących w oddali samochodów nieco odbierają radość z obcowania z naturą. Na trasie znajdują się wieże widokowe, a nieopodal ścieżki można zobaczyć ruiny Fortu II Twierdzy – uprzedzam jednak, że niewiele z nich pozostało.
Biebrzański Park Narodowy – gdzie spać i gdzie zjeść?
Najlepszą bazą wypadową jest miejscowość Goniądz i jej okolice. To w tej części parku znajdują się najciekawsze ścieżki krajobrazowe, czyli Barwik, Długa Luka i Wokół Fortu IV. Bliskość rzeki Biebrzy daje też możliwość wybrania się na spływ kajakowy. Mój nocleg znajdował się w Pensjonacie Baranówka w pobliskiej wsi Dawidowizna i byłam zadowolona zarówno z lokalizacji, jak i całego pensjonatu. Dostaliśmy klimatyczny, drewniany pokój z dużą łazienką. Do dyspozycji była też dobrze wyposażona kuchnia i duży, pięknie urządzony salon z TV i kominkiem.
W tych okolicach niestety jest niewiele miejsc, gdzie można zjeść. Gdy już nawet znaleźliśmy dobrze zapowiadającą się restaurację w Goniądzu, akurat odbywało się tam wesele. Pojechaliśmy więc do pobliskiej miejscowości Mońki, gdzie znaleźliśmy Gospodę Dworak i z czystym sumieniem mogę polecić Wam to miejsce. Jedzenie było regionalne i bardzo dobre, ceny rozsądne, a obsługa sympatyczna.
WIĘCEJ POMYSŁÓW I PORAD PODRÓŻNICZYCH ZNAJDZIESZ NA MOIM INSTAGRAMIE
